იმერეთი — რეგიონი დასავლეთ საქართველოში მდებარე ისტორიულ-გეოგრაფიული მხარე, რომელიც თავისი მდიდარი კულტურით, ბუნებით და ისტორიით გამოირჩევა.
ძირითადი მონაცემები:
ადმინისტრაციული ცენტრი: ქუთაისი
მოსახლეობა: დაახლ. 500,000 ადამიანი (2023 წლის მონაცემებით)
ფართობი: ~6,500 კმ²
ისტორიული მნიშვნელობა:
იმერეთი ანტიკური ხანიდან იყო კოლხეთის სამეფოს ნაწილი, შემდეგ — ეგრისის (ლაზიკის) სამეფოს ცენტრი. შუა საუკუნეებში იყო ერთიანი საქართველოს სამეფოს შემადგენელი ნაწილი, ხოლო XV საუკუნის შემდეგ — იმერეთის სამეფოს ბირთვი (1466–1810). 1810 წელს რუსეთის იმპერიამ ანექსია მოახდინა.
გეოგრაფია და კლიმატი:
რელიეფი: მთიანი (საშუალო სიმაღლეები) და ბარი (რიონის ვაკე).
მდინარეები: რიონი, ყვირილა, ხანისწყალი.
კლიმატი: ნოტიო სუბტროპიკული, ზამთარი — რბილი, ზაფხული — ცხელი.
ტურიზმის ღირსშესანიშნაობები:
ბაღათის ტაძარი (XI ს.) — UNESCO-ს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი.
გელათის მონასტერი (XII ს.) — დავით აღმაშენებლის დაარსებული, UNESCO-ს ძეგლი.
ქუთაისი — ძველი დედაქალაქი, ლანჩხუთის ღვინის რეგიონი.
სატაფლიას სახელმწიფო ნაკრძალი — კარსტული მღვიმეები და დინოზავრების ნაკვალევი.
წყალტუბო — სამკურნალო მინერალური წყლების კურორტი.
კულტურა და გასტრონომია:
სამზარეულო: ცნობილია იმერული ღვინოებით (ციცქა, ტსოლიკაური), იმერული ხაჭაპური, შქმერული, ფხალი.
ტრადიციები: ადგილობრივი ხალხური სიმღერები და ცეკვები (მაგ. იმერული ლეკური).
ეკონომიკა:
მიწათმოქმედება: მარცვლეული, ჩაი, ხილი (მაგ. იმერული ვაშლი).
ღვინის წარმოება: საფუძველია ქართული ღვინის კულტურის.
იმერეთი — ერთ-ერთი ყველაზე მრავალფეროვანი რეგიონია საქართველოში, სადაც ბუნება, ისტორია და ტრადიციები ჰარმონიულად ერწყმის ერთმანეთს.
