ქალაქის ინფრასტრუქტურა საქართველოში, სტატუსი და გამოწვევები
საქართველოს ქალაქების ინფრასტრუქტურა განიცდის ტრანსფორმაციას, მაგრამ ჯერ კიდევ აქვს სერიოზული გამოწვევები.
1. სატრანსპორტო ინფრასტრუქტურა
საგზაო ქსელი
მდგომარეობა:
თბილისი-ბათუმი/ქუთაისის გზატკეცილები კარგ მდგომარეობაშია (ევროპული სტანდარტები).
მთიანი რეგიონების გზები (სვანეთი, თუშეთი) – საშიში, საჭიროა 4×4.
საზოგადო ტრანსპორტი
თბილისი:
მეტრო (2 ხაზი, 1966 წლის) – ძველი, მაგრამ საიმედო.
ახალი ავტობუსები (წითელი/ლურჯი ხაზები) – ევროპული სტანდარტები.
რეგიონები:
მარშრუტკები – ძირითადი ტრანსპორტი (არაკომფორტული, მაგრამ იაფი).
ახალი ელექტრობუსები (ბათუმი, ქუთაისი).
ველოსიპედების ლიანდაგები
თბილისი: ~30 კმ (მხოლოდ ცენტრში).
ბათუმი: ზღვისპირა ბულვარზე.
პრობლემა: არა პრაქტიკული მთელ ქალაქში.
2. კომუნალური ინფრასტრუქტურა
წყალმომარაგება
თბილისი/დიდი ქალაქები: სტაბილური, მაგრამ ძველი მილები (დანაკარგები ~40%).
რეგიონები: პრობლემური (მაგ., სვანეთში წყალი შეზღუდულია).
გაზიფიკაცია
თბილისი/ბათუმი: კარგადაა განვითარებული.
მთიანეთი: გაზის ნაკლებობა (ხის/ელექტრო გათბობა).
სანიტარია
წყალსადენები: არ არის გაწვდილი ყველა რეგიონში (მაგ., მცხეთა-მთიანეთში).
ნაგავის მართვა:
თბილისში გაუმჯობესებულია (ცალკე კრება).
Რეგიონებში – ღია ნაგავსაყრელები.
3. დიგიტალური ინფრასტრუქტურა
ინტერნეტი: სწრაფი 4G თბილისში/დიდ ქალაქებში.
Wi-Fi: ფასიანი მეტროში, უფასო მოედნებზე.
Პრობლემები: სოფლებში ინტერნეტი სუსტია.
4. სოციალური ინფრასტრუქტურა
სკოლები/საავადმყოფოები
თბილისი: მოდერნიზებული (ახალი სკოლები, კლინიკები).
რეგიონები: ხშირად დაძველებული.
პარკები/დასვენების ზონები
თბილისი: ვაკეს პარკი, ლისის ტბა.
ბათუმი: ბულვარი, ბოტანიკური ბაგი.
პრობლემა: მოვლის ნაკლებობა ზოგიერთ პარკში.
5. გამოწვევები
რეგიონული უთანასწორობა (თბილისი vs. სოფლები).
ძველი საბჭოთა მემკვიდრეობა (მილები, ენერგოსისტემა).
დაფინანსების ნაკლებობა მშენებლობისთვის.
საქართველოს ქალაქების ინფრასტრუქტურა ნელა, მაგრამ განიცდის გაუმჯობესებას. თბილისი/ბათუმი უსწრებს რეგიონებს, მაგრამ სოფლებში ინფრასტრუქტურა კრიტიკულად ჩამორჩება.
